Francine Oomen is van huis uit industrieel ontwerper (met van jongs af aan een grote interesse in psychologie).
Haar eerste kinderboek zag in 1990 het daglicht en er volgden nog een heleboel meer.
Het meest bekend werd ze met de Hoe overleef ik… serie, waarmee ze vele pubers door de puberteit heen loodste (en nog steeds loodst).
In 2015 stopte ze met kinderboeken maken om pas op de plaats te maken. In 2017 verscheen haar eerste boek voor volwassen:
Oomen stroomt over, de allereerste graphic novel over de overgang. Het boek werd vertaald naar het Zweeds, Noors, Duits, Tsjechisch en Spaans.
In 2021 verscheen Hoe overleven we? Een autobiografische graphic novel over intergenerationeel trauma en heling.
In 2023 verscheen het eerste deel in de Hoe overleef ik...serie voor haar inmiddels volwassen lezers van toen: Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel? Dit boek was een ongekend succes en werd het best verkochte Nederlandstalige boek van dat jaar. Het werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en er zijn tot nu toe rond de 170.000 exemplaren van verkocht. Het boek wordt verfilmd en is bewerkt tot een musical, die half september 2025 in premiere gaat en in het hele land te zien is t/m januari 2026.
In augustus ’25 verschijnt het vervolg op dit boek: Hoe overleef ik alles wat anders loopt dan gedacht.
Beste Francine, dank je wel voor het schrijven en tekenen van je boek. Ik kreeg het vanavond cadeau en ik heb het in 1 keer met veel plezier, gegrinnik en herkenning gelezen. Wat ben jij een leuke schrijfster en tekenaar. En wat fijn om te lezen dat de overgang OVER kan gaan (op een leuke manier). Ik ga je boek aan al mijn 50plus vriendinnen aanbevelen. Ik vroeg me nog wel af of jij een tip hebt voor het lozen (voelen) van opgekropte emoties/woede. Want dat lijkt het gouden ei (van Kloek). Nogmaals dank, Iris van de Graaf
Ha Francine,
Wat heerlijk om dit boek te lezen. En het leuke is dat meerdere vriendinnen los van elkaar ineens in de ban zijn van dit boek.
Veel is herkenbaar. Niet alleen de overgangs issues en het ‘moeten’ syndroom aangestuurd door Tang om maar een paar zaken te benoemen maar ook de achtergrond problematiek rondom eten. Op een bepaalde manier vielen er toch weer een aantal kwartjes bij mij. Je schrijft een paar keer in je reacties iets over hoe therapie je enorm geholpen heeft. Is het vreemd om te vragen wat voor soort therapie je gedaan hebt om de woede spaarpot te legen?
hgr Judith
Lieve Francine, op bijzondere wijze kwamen jij en jouw boeken laatst op mijn pad. Eigenlijk zonder precies te weten wat ik kon verwachten heb ik het boek Hoe overleven we in een adem uitgelezen. Hardop tegen mijzelf pratend; ‘ja hoor’, ‘niet!’, want ik kon me in heel veel herkennen. Ik ben al jaren aan het ‘helen’ van een stevig jeugdtrauma, veroorzaakt door mishandeling vanaf hele jonge leeftijd. Dus precies dat thema is anders, alhoewel de mishandeling in mijn pubertijd wel seksueel was ook, maar niet uit verlangen naar mij. Helen gaat laag voor laag. Eigenlijk werd ik pas laat bewust van het hebben van trauma. Ik dacht dat ik gewoon gek was. Daarna was het de waarheid die moest worden ontdekt; wat was waar? Waar heb ik als mens recht op? Daarna kwamen uit de dissociatie mist in fasen een boel heftige gevoelens, herinneringen, angst en heel veel donkerte.
Wat er na het lezen van jouw boek gebeurde was bijzonder. Er diende zich een aantal hele pittige oordelen aan over mijzelf; je bent totaal mislukt, etc. En, mijn lichaam ging in regressie. Een paar weken lang. Alsof ik een soort ijzeren douche nam. Maar het was ook heel helder; dit was trauma en de opgeslagen reactie van mijn lichaam op de mishandeling. Ik weet inmiddels dat dit soort fasen komen met een doel; ik ben klaar om het los te laten. Ik heb het doorvoeld, gemediteerd, erbij gebleven. Ook heb ik een regressie sessie gedaan met een hele goede regressie therapeut waarin ik de donkere energie die ik als kind heb ingeslikt heb teruggestuurd naar het licht. Die is niet van mij. Maar voelde ik, ook niet van mijn vader of mijn moeder. Die hebben het ook alleen maar doorgeven gekregen. Inmiddels is de fase voorbij en voel ik mij sindsdien weer een stuk lichter en vrijer. Wat is het leven toch bijzonder, dat dit zo gaat. Er is hulp overal. Als je bereid bent om te kijken, te voelen, dan doet het helingsproces dus ook een beetje zichzelf.
Dankjewel voor je prachtige, en trouwens ook super grappige, boek. Het heeft letterlijk mijn binnenwereld in beweging gebracht en, en daardoor mij weer dichter bij liefde.
Ha Francine,
Wat een fantastisch boek heb jij ge-maakt-getekend-geschreven met ‘Oomen stroomt over’. Ik ben bijna over de gehele overgangsperiode heen, ‘yes!’, maar wat geeft jouw verhaal een hoop (h)erkenning, ik dacht dat het bij allemaal aan mij(n verbroken huwelijk) lag… Ik kan er gelukkig weer helemaal ‘rustig’ tegenaan en ik ga het boek doorgeven aan iemand die er hopelijk ook weer iets aan heeft. In dit ‘doorgeef’-boek heb ik zelf ook een persoonlijke notitie geschreven en ik hoop op deze manier ook telkens iemand mee te kunnen helpen. Maar ik zal het boek ook zeker meer mensen aanraden (zoals jouw boek mij ook was aanbevolen) en kopen om iemand als cadeau te geven.
Bedankt en geniet van je succes!
MarieLouise
Beste Francine,
Ik wilde hiermee graag zeggen dat ook ik erg blij ben met jouw boek!
Ik ben aan het begin van de overgang en heb al 2 jaren allerlei klachten die ik niet kon plaatsen en ik voelde me altijd opgelaten na een bezoek aan de huisarts die niet echt kon helpen…
Wat ik geweldig vind is hoe jouw boek vormgegeven is met veel tekeningen en humor!
Ik kijk/lees er regelmatig in en praat er over met andere vrouwen die ook last hebben van deze periode.
Nogmaals erg bedankt voor deze mooie boek!
Hartelijke groetjes en het allerbeste,
Anne
Hallo Francine,
Wat een feest van herkenning is jou boek!
De afgelopen twee jaar overal aangeklopt voor hulp , zelfs een week in het ziekenhuis gelegen.
Zelfs de psychiater wilde me direct aan pillen hebben en werkelijk niemand heeft willen luisteren naar mijn is het de overgang vragen.
Inmiddels weet ik dat het de overgang is en is jou boek mijn grote steun.
Zou graag willen weten hoe lang het bij jou duurde voordat je je weer een beetje normaal ging voelen?
Bedankt voor je geweldige boek!
Liefs Sandra.
Hallo Francine,
Gisteren een etentje met een hervonden vriendinnenclub van de Rietveld Academie (van 30 jaar geleden).
De helft van het gezelschap zit in een transitie fase (zoals ik de overgang noem) de andere helft denkt van niet (of herkent het nog niet). Allemaal worstelen we met ons kunstenaarschap/moederschap/onszelf. Voor het eerst heb ik in gezelschap benoemt hoe ik mij af en toe voel en het werkte op dat moment bevrijdend. Later in bed toen ik niet kon slapen sloeg de twijfel toe. Heb ik mij niet te kwetsbaar opgesteld, teveel aandacht getrokken met mijn sombere beschouwingen ?
Wat een mazzel dat ik jouw boek gekocht had maar er nog niet aan toe was gekomen om het in te kijken.
Dat heb ik nu net gedaan en meteen helemaal tot het eind gelezen en bekeken. Feest der herkenning.Ik ben onbewust een goeie weg ingeslagen en ben op weg deze levensfase te omarmen.Wat fijn dat er mensen zijn die het visueel aanschouwelijk kunnen maken. Daar heb ik als beelddenker heel veel aan gehad.Dank hiervoor.
vr groet Anita Manshanden
Goedemiddag Francine,
ik las je artikel in het AD van 11-11-2017. Ik dacht daar is nou een vrouw die het continue gevecht met de overgang op een positieve manier (over)wint. Ik ken heel wat dames en 1 wel heel speciale vrouw, mijn eigen vrouw namelijk, die al van alles heeft geprobeerd maar alle overgangsklachten moet meemaken. Je boek heb ik vandaag besteld, ik moest wel ff de krant uit de papiercontainer halen, en dacht ik geef haar maar gelijk op voor de workshop in Rotterdam samen met??
Enfin bedankt alvast voor de `voorpret`op jou site en in de krant en graag tot ziens…namens mijn vrouw …
Op mijn 50e kwam ik in de overgang. Ik wist wel meteen dat het de overgang was. Ik heb alle klachten zowat gehad. Maar het ergste vind ik mijn gewichtstoename. Ik hoef maar naar iets te kijken en kom alweer kilo’s bij.
Dat wist ik niet dat je in de overgang kilos bij kan komen. En dat is bij mij althans niet een klacht die weer overgaat. Nee mijn gewone gewicht komt niet meer terug. En afvallen gaat erg moeizaam. Ik heb altijd een gewicht gehad rond de 55-57-60 kilo. Net als Francine het op haar 52e niet leuk meer vond om zichzelf te zijn, heb ik dat ook.
Ik heb sowieso al moeite met lichamelijke veranderingen (ik heb de fobie BDD), maar een flinke gewichtstoename door de overgang er nog es bovenop maakt mij erg kwetsbaar en depressief.
In mijn omgeving ken ik niemand die zo bij is gekomen. Een vriendin is wel 6 kilo bijgekomen. Maar niemand zoveel als ik. Ik ervaar de overgang als een vernedering . Dat ik bij ben gekomen zal wel erfelijk zijn.
Beste Francine,
Ik heb je boek al meerdere malen gelezen en elke keer is het weer fijn om te bedenken dat ik niet de enige ben die worstelt met rondtollende emoties en onverklaarbare verschijnselen. Ik ben nog geen vijftig, maar heb al wel echt het gevoel dat de overgang bij mij nu toch echt begonnen is en zoveel van wat je schrijft (en tekent) is zó herkenbaar. Vooral het dromen van weggaan, de rust opzoeken (ik denk ook regelmatig aan witte zandstranden met palmbomen, of aan een yoga-retreat op Ibiza, heerlijk lijkt me dat). Weg van alles en niets moeten, alleen maar hoeven te zijn… .
Het recept van de bramentaart is geweldig, ik maak hem regelmatig (ook lekker met frambozen of bosvruchten). Ook voor het eerst sinds járen weer bramenjam gemaakt van zelfgeplukte bramen. Daar wordt ik echt blij van.
De Tang is voor mij ook een oude bekende, ik ben nog bezig mijn kloek te vinden. Ze moet toch echt ergens zijn. Met wat geduld komt ze vast wel een keer tevoorschijn.
Bedankt voor het schrijven van dit boek. Het is echt waardevol en ik weet zeker dat het veel vrouwen helpt en heeft geholpen. Mij in ieder geval wel!
Warme groet,
Femke Adams
Beste Francine,
vanmiddag je workshop gevolgd in Bird, Rotterdam. Bijzonder om met 80 vrouwen te luisteren, praten, tekenen en plakken! Ik vond het fijn om direct ter plekke aan de slag te gaan, want zoals je al aangaf, thuis ga je er toch snel te lang over nadenken 🙂
Ik ben al een tijd in de overgang (9 jaar, direct nadat ik op mijn 50e stopte met de pil).
Ik heb denk ik het ergste achter me liggen, en me in die tijd behoorlijk alleen gevoeld in mijn zoektocht naar
informatie (jouw boek is een geschenk!),
goede adviezen (mijn vrouwelijke huisarts kwam niet verder dan het aanbod van hormoonpillen en NB het gebruik van een pakje boter tegen pijnlijke seks (!!),
en begrip (weinig kennis maar ook desinteresse en/of onbegrip wanneer omgeving (vrouwen én mannen) er geen last van hebben) .
Ik heb een vraag:
we zijn met een grote groep ervaringsdeskundigen, bestaat er een goeie leuke site waar je ervaringen en tips kunt delen?
Vanmiddag hoorde ik bv dat een overgangsconsulente niet perse een positieve specialiste hoeft te zijn, want ook snel verwijzend naar hormoonpillen…..
Van de toch minstens 1 meter zelfhulpboeken 🙂 die ik in de afgelopen tijd heb gelezen hebben mij bijvoorbeeld deze 2 echt geholpen beter om te gaan met mijn enorme boosheid en piekeren:
“De giraf en de jakhals in ons, over geweldloos communiceren,” van Justine Mol. Een handzaam praktisch boekje gebaseerd op Geweldloos communiceren van Marshall Rosenberg (op deze link een goeie uitleg van hemzelf (Engelstalig) https://www.youtube.com/watch?v=Pd6Y136TSu0)
“Gedoemanagement”, van Frank Schurink, over je rode en je groene brein, https://www.managementboek.nl/code/inkijkexemplaar/9789461261076/gedoemanagement-frank-schurink.pdf Een praktisch nuttig boek met concrete handvaten om beter om te kunnen gaan met problemen, veel illustraties (altijd fijn, zeker voor ‘beeldendenkers’ :-).
Warme groet,
Antoinette
Geachte Francine,
Ik heb genoten van de ‘Hoe overleef ik-series’ en Rosa&Co en vroeg mij af of deze serie beëindigd is of dat er nieuw leven in de personages geblazen word in de toekomst. Zodra ik iets ouder ben, zal ik ‘Francine stroomt over’ lezen, ik bevind me voorlopig nog niet in de overgang haha. Hopelijk krijg ik de kans u ooit te mogen bewonderen tijdens een lezing. Dank u wel voor de boeken afkomstig van uw pen. Groetjes een 21 jarige fan, Juns
Mijn ambitie is om ooit ook een eigen boek te kunnen schrijven. U bent een inspiratie
Hoi Francine,
het boek een jaar geleden van mijn stiefmoeder gekregen, maar de herkenning zat toen vooral in de PMS klachten, die tot op zekere hoogte overeen komen. Sinds twee maanden toch wat andere klachten, jouw boek er bij gepakt en nu een ‘feest’ der herkenning! Scheelt als je weet wat het is, kan ik ook de mensen om me heen waarschuwen of ze het plaatje laten zien met al die mentale klachten. 100% raak! Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Dank voor je boek en de rebus, hou dat maar als referentie aan.
Groet,
Stefanie
Dag Francine,
Als partner van een overgangster heb ik je boek over de overgang in 1 keer uitgelezen. Wat een herkenning !! En ik barstte in tranen uit bij de pagina over ‘hoe om te gaan met een overgangster’. Mijn lieve partner sluit zich helemaal af, terwijl ik juist de verbinding zoek. En dat is ‘not done’ begrijp ik dankzij jouw boek. Jouw boek heeft mij heel veel inzicht gegeven in de overgang, hoe heftig dat kan zijn. En is, voor mijn partner. Ik vind het echt heftig en vind het zelf ook ontzettend moeilijk om op dit moment met mijn partner om te gaan. Mijn liefde voor mijn vrouw is groot, en ik zou zo graag willen dat de relatie blijft bestaan. Dat is nog maar even de vraag.
Hoe dan ook, jouw boek helpt mij in de omgang met een overgangster, en ik denk dat jouw boek voor overgangsters zelf, maar zeker ook voor hun partners van zeer grote waarde is.
Dus dank je wel voor het zo bijzonder mooi beschrijven van jouw ervaringen.
Hoi!
Ik heb een vraag want ik ben HEEL erg fan van de serie: hoe overleef ik? (Ik heb zelfde meerdere boeken gekocht van die serie!)
Maar er zijn maar 13 delen 🙁 en die heb ik allemaal al gelezen 🙁 🙁 🙁 🙁 En op meerde sites stond ook: er is na het boek: ho overleef ik zonder vader? Een nieuwe serie geschreven maar onder een andere naam! En ik kan die naam niet vinden! 🙁 dus hope heet die vervolg serie van hoe overleef ik?!
En hele mooie serie trouwens die je hebt geschreven!!
Ik vindt jou serie hoe overleef ik?
Zoooo leuk!
Echt complimenten!
Beste Francine,
Uw boek geeft me steun.Is het zo dat de overgang écht over gaat?ik heb al een deel van het pad bewandeld maar ik heb denk ik nog een stuk te gaan.ik ben 53 en heb toch al 4 jaren klachten. vooral breinblubbers en black-outs in gesprekken spelen me hedendaags parten, vreselijk.Gaat met ups and downs.ik woon in België en de overgangsconsultenten zijn nog beperkter dan in Nederland denk ik.Waarom geen vervolg op dit boek hoe het nu met u gaat zodanig dat we ons aan uw ervaringen kunnen optrekken….
Hoi!
Ik ben je op internet gaan Google omdat ik mijn geweldige hoe over leef ik serie boeken tegen kwam. Ik vond ze altijd heerlijk om door te lezen! Nu jaren ouder (26 alweer) ben ik nog steeds benieuwd hoe gaat tussen Rosa en Neuz en waar Rosa nu is nu dat ze ook volwassen is. Ik weet niet of je de ideeën er voor heb naar ik hoop dat je door mijn reactie misschien erover zou willen na denken om een vervolg serie te maken over Rosa en co, maar dan voor volwassenen. Ik dat veel fans daar graag over zouden willen lezen. Als ik de serie dertigers kijk moet ik vaak aan de boekenserie denken.
Groetjes kim
Hoi Francine,
Ik ben niet in de overgang en heb je docu ook nog niet gezien. Nadat ik mezelf weer eens in de nesten had gewerkt en een man zwaar over mijn grens had laten gaan, kreeg ik je boek Hoe overleven we van een van een vriendin die ik een jaar niet had gezien. Na drie weken huilen en slapen moest ik mezelf beheersen om in de trein op weg naar huis jje graphic novel te lezen. Ik wilde er thee bij en een kruik en kussens. Dat is nu anderhalve week geleden. Ik ben nu verder gegaan met het onderzoek naar mijn informatieve kinderboek met heel veel plaatjes over veganimse. Mijn notitieboek is bijna vol en ik blijf maar met ideen en tekeningen komen (terwijl ik geen schrijver ben hoor) en het is een chaos aan plannen. Jij hebt dat zetje gegeven met je boek. Nu praat ik daar over tegen mijn vrienden in plaats van mijn geklaag over mannen (dat bewaar ik voor mijn psycholoog) en iedereen zegt hoe ze aangestoken worden en ook plannen willen maken en uitvoeren. Ik hoop dat mijn boek er ooit komt, want ik denk dat elk (niet menselijk) dier zich kan afvragen hoe het de mens overleeft. Misschien kan mijn boek daar een beetje bij helpen. Dankjewel voor je inspiratie!
ps wat heb ik dit verhaal slordig getypt. Sorry hoor!
Hoi Francine,
Ik heb net de docu ‘Hoe overleef ik- Francine Oomen doorbreekt het zwijgen’ gekeken. En wat vond ik het mooi, herkenbaar en leerzaam. Uw boeken hebben mij mijn hele jeugd geholpen. Hoe turbulent het allemaal ook ging, uw boeken waren er altijd voor mij. Ik kon mij vinden in Rosa. Grappig dat ik na al die jaren deze documentaire tegenkom en mij net zo begrepen en geholpen voel. Ik wil u bedanken voor al uw harde werk. U inspireert mij (en excuses als u geen u wilt worden genoemd, lees dan maar gewoon ‘je’ 🙂 ). Nou dat was mijn contributie aan alle kekke reacties. Joejoe!
Groeten van Emma (19)
Hallo Francine,
Heb altijd veel tips uit de Hoe Overleef Ik serie mogen halen. Daarnaast ook de uitzending van De Wandeling gezien dus nu ook begrepen waardoor er wat abrupt een einde aan kwam. Toch… ik zou het mooi vinden als er nog 1 boek zou hopen om de serie op een leuke en ook spannende manier echt mee af te sluiten.
Groetjes,
Sam.
Lieve Francine,
Ik ben hoe overleven we aan het lezen en ik ben diep geraakt. En ik ben je heel dankbaar dat je de moed hebt gehad om dit boek te maken want het is een meesterwerk wat anderen enorm kan helpen in hun eigen proces. Het heeft in mijn hart een bijzondere plek gekregen.
Alle liefs en goeds!!!
hoi francine,
ik ben SUPER fan van u ‘hoe overleef ik’ boeken ik heb ze allemaal al gelezen. ik doe mijn spreekbeurt ook over u. het klinkt gestoord want in uw boek doet Rosa ook een spreekbeurt over barbara broos. kunt u misschien iets vertellen over uwzelf het hoeft ook niet hoor.
groetjes je GROOTSTE FAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Heb net de potcast geluisterd met Eus in de geknipte gast. Nooit in mijn leven heb ik iemand dingen horen zeggen waar ik het zo mee eens ben. Het is zo herkenbaar voelbaar.
De laatste vraag van Eus over verbeter punten. Uw antwoord hierop is zo waar voor mij. Maar door het punten te noemen. Kijk ik naar mijn en uw haar. Dat kunnen we niet verbeteren. Wat zou het fijn zijn als ik weer de bos krullen had uit mijn verleden voor de rest ben ik helemaal goed. Ook met het verdriet wat ik voel en in mijn verleden niet voelde. Toen was ik bezig met slim overleven. Francine bedankt. Ik ga zeker uw boek kopen. Het is het eerste boek van u wat ik lezen ga. Ik volg u al langer op de media.
Hoi Francine,
Ik heb net je boek ‘Hoe overleven we?’ in één adem uitgelezen. Ik heb de afgelopen jaren een vergelijkbaar proces als jij doorlopen. Na veel doorzetten heb ik het idee al zijn de meest belangrijke puzzelstukjes op zijn plek gevallen. Het lezen van je boek emotioneert me omdat het een bevestiging is van mijn eigen zoektocht. Ook stelt het me in staat om mijn eigen verdriet er te laten zijn. Het is zo fijn om te merken dat ik niet de enige ben die heeft lopen graven. Bedankt voor het maken van dit prachtige boek. Het ontroert me erg en daar ben ik dankbaar voor.
Elizabeth